پنج فعال سابق دانشجویی خواستار شناسایی عاملان و آمران سرکوب دانشجویان در وقایع ۱۸ تیر تهران شدند

با گذشت ۹ سال از سرکوب گسترده حرکت دانشجویی ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸ و تداوم سرکوب فعالیت های دانشجویی، فعالیت های دانشجویی همچنان در مسیر آزادی، دمکراسی و برابری خواهی تداوم می یابد. جنبش ۱۸ تیر ۷۸ که نقطه عطفی در تاریخ مبارزات دانشجویی محسوب می شود، علارغم مواجه شدن با سرکوب گسترده، به الگو و نمادی برای مبارزات دانشجویی تبدیل شده و خواست عوامل سرکوب را با شکست مواه ساخته است. چرا که ۱۸تیر موج های رو به گسترش ساختار شکنی در نظام سیاسی حاکم را که دانشجویان در صف اول آن بودند را به راه انداخت و مقاومت حاکمیت در برابر این امواج پرخروش به ثمر نخواهد نشست. اگرچه، جنبش نوین دانشجویی با هزینه های زیادی روبرو شد، بسیاری روانه زندان ها شدند، تحت شکنجه قرار گرفتند، تعدادی به زندان های طولانی مدت حکوم شدند، نزدیک ده تن از دانشجویان کشته شده و صد ها دانشجوی دیگر به شدت زخمی شدند.

در حال حاضر، بهروز جاوید تهرانی، که از دستگیرشدگان حوادث کوی دانشگاه است، همچنان در زندان به سر می برد، دادخواهی خانواده های عزت ابراهیم نژاد و اکبر محمدی و دیگر لاله های پرپر شده جنبش دانشجویی ۱۸ تیر به سرانجامی نرسیده است، همچنان عاملان و آمران حمله به کوی دانشگاه تهران و نیز دانشگاه تبریز مورد محاکمه قرار نگرفته اند و یکی از متهمان اصلی آن، سردار فرهاد نظری، فرمانده سابق پلیس تهران، با حمایت نهادهای حکومتی به اعاده حیثیت از خود پرداخته است.

از این رو، ما امضا کنندگان این بیانیه، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره جانباختگان جنبش دانشجویی؛ خواستار برگزاری دادگاه علنی و عادلانه برای شناسایی عاملان و آمران سرکوب دانشجویان در جریان وقایع ۱۸ تیرماه تهران و ۲۰ تیرماه تبریز هستیم. به باور ما، رسیدگی عادلانه به پرونده کوی دانشگاه تهران و دانشگاه تبریز موجب خواهد شد تا دست های پنهان و پشت پرده وقایع چند روز در تیرماه ۱۳۷۸ آشکار شود.

ما، همچنین از تظاهرات ایرانیان در داخل و خارج از کشور حمایت کرده و برگزاری گردهمایی های مسالمت آمیز را حق دانشجویان در سالگرد ۱۸ تیرماه دانسته و جمهوری اسلامی ایران را از برخورد با دانشجویان بر حذر می داریم.

احمد باطبی
کوروش صحتی
منوچهر محمدی
حسن زارع زاده اردشیر
اکبر عطری